Ως λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων, ομολογώ
πως το συγκεκριμένο έργο, δεν έχει να κάνει με μία κλασσική αστυνομική
υπόθεση.
Πρόκειται για ένα αξιόλογο αστυνομικό κοινωνικό λογοτέχνημα,
που από τούδε και στο εξής θα έχει την θέση που του αξίζει στην κατά
τ΄άλλα λιτή βιβλιοθήκη μου. Είναι ένα εξαιρετικό κινηματογραφικό έργο,
γυρισμένο σ΄ένα υγρό σκηνικό ασταμάτητης νεροποντής με καθημερινούς
μικροαστούς χαρακτήρες της διπλανής πόρτας οι οποίοι κουβαλούν όλες τις
έννοιες και δυσκολίες της καθημερινότητας.
Τοποθετημένο σ΄ένα
απροσδιόριστο χωροχρόνο,οι ποικίλες ιστορίες τους εξελίσσονται σ΄ένα
μυστηριώδες και αινιγματικό σκηνικό. Όπως οι στάλες της βροχής πέφτουν
ρυθμικά λασπώνοντας και ρημάζοντας τα πάντα, ομοίως πέφτουν και στην
ψυχή των χαρακτήρων του βιβλίου, που άλλοτε την ξεγυμνώνουν και άλλοτε
την χαιδεύουν και την νανουρίζουν, περιμένοντας και στις δύο περιπτώσεις
την λύτρωση.
Η αγωνία και η απορία στο κατακόρυφο. Η κοφτή, λιτή γραφή
της συγγραφέας μας, οι εκφραστικές προτάσεις της, οι ζωντανοί χαρακτήρες
ακόμα και ο εσωτερικός μονόλογος της διαταραγμένης προσωπικότητας μ΄ένα
άμεσο και πρωτότυπο τρόπο, συνθέτουν ένα αριστουργηματικό έργο, ένα
κοινωνικό και βαθιά ανθρώπινο ψυχογράφημα.
Ελπίζω το συγκεκριμένο έργο
ν΄ανταποκριθεί στις προσδοκίες της συγγραφέας μας και να τις ξεπεράσει,
να πάρει την θέση που του αξίζει στην ιεραρχία των μυθιστορημάτων του
είδους του! Εύχομαι ολόψυχα καλή ρότα να έχει και φυσικά πολλά πολλά
συγχαρητήρια στην κα Αφροδίτη Βακαλη!