Γιαλαντζί μεταλάς και τα παιδιά πεθαίνουν τραγουδώντας...
Στο χωριό όταν μέναμε, είχαμε μια γειτόνισσα (ηλικίας πάνω
από 400 ετών) που μου έλεγε «όταν τα παιδιά γκρινιάζουν, φόρτωσέ τα στη μασχάλη
και βγάλτα έξω». ΠΟΣΗ σοφία σε 11 λέξεις.
Στην αρχή προσπαθούσα να το παίξω survivor και σοφή σαν κουκουβάγια,
προσποιούμενη ότι στο δικό μας σπίτι κανένας δε φωνάζει, κανένας δεν
γκρινιάζει, όλοι τρώμε το φαϊ μας, όλοι κοιμόμαστε στην ώρα μας και όλοι
πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσουμε χωρίς να κυλιόμαστε στα πατώματα
επειδή δεν πήραμε (ακόμα ένα) άχρηστο παιχνίδι που θα διαλυθεί μέχρι να το πάμε
σπίτι.
Σε μια τέτοια μαρτυρική έξοδο, έχουμε φύγει από το μάρκετ με
ένα σαχλό πιστόλι που πετάει βεντούζες, το οποίο πρέπει σώνει καλά να
συναρμολογήσουμε και να βρούμε επιφάνεια για τις βεντούζες ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή και
όλα αυτά κατακαλόκαιρο, μεσημέρι, έξω από ένα μάρκετ όπου γίνεται της μουρλής
από κόσμο ΚΑΙ φορτωμένοι του γαϊδουριού τα πάθη.
Κάπου ανάμεσα στις σακούλες που αρχίζουν να σκίζονται από το βάρος, τις τσιρίδες για τη βεντούζα που
δεν μπαίνει στο #$$$%%@@$πίστολο και τη μάταιη αναζήτηση του αυτοκινήτου που
λόγω της κοκορετσίασης του εγκεφάλου λόγω ζέστης και επίμονων τσιρίδων (και
άδειας τσέπης με τόσο τρελό shopping ) έχουμε ξεχάσει πού είναι (α, ρε Κιτ), καταφέρνω ένα
χτύπημα με τη βεντούζα- θα σας πω πού, ακριβώς παρακάτω, σκουντώντας κάποιον,
θα σας πω ποιον, ακριβώς παρακάτω.
Μπροστά μας είναι ένας πιτσιρικάς, μαϊμού μεταλάς, (θα
μάθετε σε λίγο γιατί μαϊμού) αδύνατος σα σιλφίδα, με μπλούζα ramones, μαλλί Έλβις, ακουστικά στα
αυτιά, σαγιονάρα με δάχτυλο που λένε και
με παντελόνι θεόστενο- τόσο που άμα τον πιάσει λόξιγκας θα
εκσπερματώσει-κρατώντας μια δίλιτρη Κόκα Κόλα και παίζοντας με το κινητό,
σέρνοντας τις παντόφλες φραστ-φραστ
(πόσο να ανοίξουν αυτά τα πόδια με τέτοιο παντελόνι) , χωρίς να έχει πάρει
χαμπάρι τη μάχη που γίνεται πίσω του από την Adams Family (εμάς).
Η βεντούζα που δεν μπαίνει με τίποτα στο ηλίθιο κινέζικο
κατασκεύασμα, ξαφνικά πετάγεται και πέφτει πάνω στα εκτεθειμένα δαχτυλάκια με
τη σαγιονάρα, ο πιτσιρίκος νομίζει ότι μάλλον του την έπεσε καμιά κατσαρίδα,
τρομάζει, πετάει το μπουκάλι στον αέρα, το οποίο πέφτοντας σκάει κι αρχίζει να
στριφογυρνάει εκτοξεύοντας αναψυκτικό παντού και μας κάνει όλους λούτσα (έχει
και συνέχεια)
Αυτά διαδραματίζονται σε δάπεδο στρωμένο με θανατηφόρο
πλακάκι ( που αν φοράς λάθος παπούτσι- πόσο μάλλον σαγιονάρα με δάχτυλο- και
πατήσεις έστω μια σταγόνα νερο, θα βρεθείς είτε με πολλαπλά κατάγματα είτε
τσουλώντας με τα οπίσθια κατευθείαν μέσα στο Πράκτικερ απέναντι και 20 μέτρα
μακριά), οπότε ο γιαλαντζί μεταλάς σωριάζεται (κι εκεί του φέυγουν κινητά κι
ακουστικά κι από μέσα ακούγεται Τερλέγκας) , οι γύρω παρευρισκόμενοι ψάχνουν να
βρουν σταθερά σημεία να πιαστούν γιατί η Κόκα Κόλα εξαπλώνεται επικίνδυνα, κι
εμείς ψάχνουμε μέρος να κρυφτούμε αφενός
γιατί το αναψυκτικό κολλάει και προσελκύει κάθε είδους μυγάριο επάνω μας,
αφετέρου γιατί φοβόμαστε να μην μας απαγορευτεί η πρόσβαση στο συγκεκριμένο
κατάστημα γιατί σε δευτερόλεπτα φέραμε (ξανά) την καταστροφή
Είναι καταπληκτικό το πόσο γρήγορα αποκτά διαύγεια ο εγκέφαλος
σε κατάσταση συναγερμού. Πήγαμε στο αμάξι τρέχοντας (σκορπώντας και μερικά
ζαρζαβατικά στο δρόμο) και γυρίσαμε σπίτι κάθιδροι, κατασκονισμένοι, γεμάτοι
σιχαμερά ζωύφια κολλημένα πάνω μας (easy riders παιδί μου) και σκασμένοι στα
γέλια.
Σκεφτόμενη αυτό το περιστατικό και μην μπορώντας να ξεχάσω
τον πιτσιρικά με το κολάν, το μόνο βιβλίο που μου ‘ρχεται στο μυαλό για σήμερα
είναι «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας»
(Χαζός ο συνειρμός, αλλά παρόλα αυτά τον έκανα )
Τι να πούμε για ακόμη ένα αγαπημένο, κλασικό βιβλίο, την
απάντηση της Αυστραλίας στο «Όσα παίρνει ο Άνεμος», όπως χαρακτηριστικά είπαν
γι αυτό. Διαδραματίζεται στις αρχές του 1900 και μας ταξιδεύει σε ένα απέραντο
αγρόκτημα της αφιλόξενης Αυστραλίας, όπου ο Πάντυ και η οικογένειά του
εργάζονται σκληρά υπό το «καθεστώς» της δεσποτικής και άκληρης αδερφής του. Δε
σας λέω περισσότερα, είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι το γνωρίζετε, για τους
νεότερους το βάζω.
Το βιβλίο γυρίστηκε και σε σειρά, όπου ο Ρ. Τσάμπερλιν
υποδυόταν τον ιερέα και έγινε «ο πρώτος καθολικός ιερέας που έγινε παγκόσμιο sex symbol».
Άντε καλημέρες!! (Κάντε και καμιά βουτια )
Lola Cathrine