Στις απαρχές του 19 ου αι, στην αχαρτογράφητη υδάτινη “έρημο” του Ειρηνικού ωκεανού, εξελίσσεται μία δυναμική θαλασσινή ιστορία, βασισμένη στην φαλαινοθηρική παράδοση, που χαρακτήριζε ένα μικρό νησί, κοντά στις ακτές της νότιας Αγγλίας, το Ναντάκετ. Το κυνήγι της φάλαινας με δόντια, του λεγόμενου φυσητήρα και την μετατροπή της σε ακριβό λάδι, είχε εξελιχθεί σε μια επιχείρηση που ήταν ο νούμερο ένα βιοποριστικός παράγοντας για τη μικρή κοινότητα των Ναντακιανών. Πρόκειται για ένα επικό αριστούργημα της θαλασσινής πεζογραφίας, από τον πρώτο ιδρυτή του Ινστιτούτου θαλάσσιων ερευνών τον Ναθάνιελ Φίλμπρικ, ο οποίος μέσα από μαρτυρίες και αφηγήσεις φαλαινοκυνηγών, σημειώσεις για την ναυσιπλοία, την ωκεανογραφία, την κατασκευή πλοίων, την συμπεριφορά των φαλαινών, περιέγραψε με μεγάλη επιδεξιότητα και τεχνική την πορεία και την κατάληξη του φαλαινοθηρικού Έσσεξ, που το 1819 ξεκίνησε ένα ταξίδι για το κυνήγι του φυσητήρα που όμως έμελλε να εξελιχθεί σε τραγωδία.