Ανέκαθεν είχα κάποιες επιφυλάξεις απέναντι στην λογοτεχνία του
φανταστικού και γενικότερα στα μυστηριακά μυθιστορήματα τρόμου και φαντασίας.
Επέλεξα να διαβάσω την Μάργω, αφού απ΄ότι στιγμή που δημοσιεύτηκε το εξώφυλο με
γοήτευσε και αμέσως ένιωσα την θελκτική του δύναμη.
 |
| ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Μαργώνω σημαίνει παγώνω, μουδιάζω από το ψύχος....όπως και η όψη της
Μάργως πάγωνε, καθήλωνε τ΄ανθρώπινα βλέμματα. Μία μορφή ασυνήθιστης μεταφυσικής
ομορφιάς μη ανθρώπινης, άρα θεϊκής, μίας
αρχαίας νύμφης που σου έδινε την εντύπωση πως έχει δραπετεύσει από μία
απροσδιόριστη μυθική εποχή.
Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Στέφανος Αργυρός, ενώ κάνει τον βραδινό
του περίπατο, σ΄ένα τοπίο χαμένο μέσα στην
καταχνιά του φθινοπώρου, συναντά την Μάργω, ένα αλλόκοτο θηλυκό
πλάσμα, μία μυστηριώδης ερωτική γυναίκα,
που η αύρα της, αποπνέει κάτι το μαγικό και το αιθέριο, κάτι που σε κάνει να
ξεφεύγεις από τα καθημερινά και τετριμμένα σ΄ένα κόσμο ονειρικό, μυθικά πλασμένο.
Το γράμμα που του δίνει, στην απρόσμενη αυτή συνάντηση, αποσκοπεί να τον
στείλει στο βουνό, εκεί, όπου εξουσιάζει η ίδια η Μάργω. Στο μέρος όπου, ο
μύθος και ο θρύλος, το υπερφυσικό και φανταστικό συναντιούνται, για να μας
παρουσιάσουν ένα ιερό τόπο, την μεγάλη Δρύς
που εξουσιάζει η Μάργω και καταδικάζει οτιδήποτε ανήθικο, αφύσικο και
ανίερο.
Καθώς εξελίσσεται η ιστορία, είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση της Μάργως,
αλλά και αρκετών άλλων που εμπλέκονται μοιραία στην υπόθεση, με μια οργάνωση,
που στόχος της είναι η απόλυτη καθυπόταξη της γήινης φύσης, της φύσης των αδύναμων ανθρώπων και η
δημιουργία του υπεράνθρωπου, ο οποίος- σύμφωνα πάντα με την σέχτα- θα προέλθει
από τους χυμούς μιας πανάρχαιας βελανιδιάς, ένα δέντρο που σύμφωνα με την
παράδοση είναι γνωστό ως το" δέντρο της ζωής". Η αμαδρυάδα Μάργω όμως, ενθουσιώδης υποστηρικτής της
φυσικής αρμονίας του περιβάλλοντος, αλλά και αιώνιος εχθρός οποιουδήποτε
απειλεί να την καταστρέψει, θα χρησιμοποιήσει τις υπερφυσικές μαντικές δυνάμεις
της, για ν΄απωθήσει το κακό, με σκοπό να συνεχιστεί ανά τους αιώνες, η τάξη και
η αρμονία της φύσης.
Η λογοτεχνία του φανταστικού ελκύει τον συγγραφέα μας και τα βιβλία
του -που σίγουρα θα ψάξω και τα προηγούμενα- μας χαρίζουν συναρπαστικά ταξίδια
γεμάτο μυστήριο και περιπέτεια. Άλλωστε όπως αναφέρεται και στο βιογραφικό
του,τα βιβλία του είναι προϊόν συνεχούς ιστορικής-γεωγραφικής και λαογραφικής
έρευνας που σε συνδυασμό με την μυθοπλασία μας προκαλούν σ΄ένα απρόβλεπτο και
πρωτόγνωρο ταξίδι.
Πλούσια πλοκή, ευρηματικό δέσιμο θρύλων -μυθοπλασίας, ολοκληρωμένοι
ήρωες, ζωντανοί ανάλαφροι διάλογοι καθημερινών, αληθινών ανθρώπων, γλαφυρές
περιγραφές του δυνατού φυσικού τοπίου του Ταϋγέτου, συνθέτουν ένα μυθιστόρημα
με ανθρωπιστικές-φιλοσοφικές προεκτάσεις που καθηλώνει και διδάσκει.
Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον συγγραφέα μας Φώτη Κατσιμπούρη
για το γοητευτικό και ιδιαίτερο αυτό ταξίδι που μου χάρισε και να ευχηθώ ότι
καλύτερο στην αξιόλογη πορεία του στην λογοτεχνία του φανταστικού!