Είμαι λάτρης του Άρθουρ Κόναν
Ντοιλ και απολαμβάνω κάθε του αστυνομική ιστορία. Μόλις λοιπόν ανακάλυψα ότι ο
Gaston Leroux θεωρείται το alter ego του στη γαλλική λογοτεχνία, έσπευσα ν’
αποκτήσω «το μυστήριο του κίτρινου δωματίου». Στο εξώφυλλο επισημαίνεται ότι
αποτελεί ένα από τα 100 καλύτερα βιβλία μυστηρίου που έχουν γραφτεί ποτέ.
Ομολογώ ότι δεν έχω διαβάσει τόσα βιβλία του είδους ώστε να μπορώ να
πιστοποιήσω την ανωτέρω φράση. Μπορώ όμως με βεβαιότητα να καταθέσω ότι είναι
ένα αδιαμφισβήτητα συναρπαστικό
μυθιστόρημα που με άφησε εκστατική με την εξέλιξή του και το φινάλε του. Μία
μικρή συμβουλή : όταν ξεκινήσετε να το διαβάσετε, φροντίστε να έχετε άπλετο
χρόνο μπροστά σας, γιατί σίγουρα δεν θα καταφέρετε να το αφήσετε από τα χέρια
σας.
 |
| ΚΛΙΚ για να διαβάσετε την υπόθεση |
Την 25η Οκτωβρίου 1892, μια
ειδεχθή απόπειρα δολοφονίας συγκλονίζει
το γραφικό Γκλαντιέ, στη Γαλλία. Το θύμα είναι η Ματίλντ Στάνγκερσον, κόρη ενός
επιφανούς και λαμπρού επιστήμονα στον τομέα της ραδιολογίας. Ο τόπος του
εγκλήματος είναι το κίτρινο υπνοδωμάτιο της δεσποινίδος, στο κιόσκι όπου
πραγματοποιεί με τον πατέρα της μια σειρά πειραμάτων. Η λεπτομέρεια που καθιστά
το έγκλημα αυτό άκρως μυστηριώδες; Ο θύτης δεν φαίνεται να είχε προφανή τρόπο
εισόδου και εξόδου από το σκηνικό της αποτρόπαιας πράξης! Ο ευφυής δημοσιογράφος Ζόζεφ Ρουλεταμπίλ
αναλαμβάνει αυτοβούλως να βρει τη λύση του μυστηρίου, με τη συνεισφορά του
καλού του φίλου δικηγόρου Σενκλερ. Ταυτόχρονα ο ξακουστός επιθεωρητής της
γαλλικής αστυνομίας Φρεντερίκ Λαρσάν αφοσιώνεται με θέρμη στην ανακάλυψη του
ενόχου. Μια πάλη με το χρόνο αλλά και τον επίδοξο δολοφόνο ξεκινά, και κάθε κίνηση, κάθε βλέμμα, κάθε λέξη μετράει…
Η ανάγνωσή του με αποζημίωσε
εκατό τοις εκατό. Η γραφή του συγγραφέα είναι απλή, καθαρή, και άμεση. Σ’ αυτό
συνηγορεί το γεγονός ότι αφηγητής είναι ο ίδιος ο δικηγόρος Σενκλέρ. Ο
επιστήθιος φίλος του Ρουλεταμπίλ
αποτυπώνει στο χαρτί ότι έζησε ακολουθώντας τον χαρισματικό δημοσιογράφο βήμα
βήμα στην αναζήτηση της αλήθειας. Το τέχνασμα αυτό μετατρέπει τον αναγνώστη από
απλό θεατή σε μέλος της ερευνητικής ομάδας. Αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις επι
ίσοις όροις σ’ αυτό το αγωνιώδες ταξίδι προς την εύρεση του ενόχου. Τα κίνητρα
είναι θολά και τα σφαλιστά στόματα δυσχεραίνουν τις έρευνες. Κάθε εικασία
καταρρίπτεται από νέα στοιχεία, κάθε βεβαιότητα καταρρέει σαν πύργος από
τραπουλόχαρτα στο επόμενο λεπτό. Όμως δεν υπάρχουν απορίες ή σκοτεινά σημεία.
Γιατί ο δημοσιογράφος συζητά συνεχώς με τον «βοηθό» του για κάθε νέο εύρημα που
εντοπίζει και τη σημασία που του αποδίδει. Οπότε η αποκάλυψη της αλήθειας
επέρχεται ομαλά και με λογική συνέπεια.
Ο Leroux, υιοθετεί ένα δίδυμο
ισάξιο του Σέρλοκ Χολμς με τον Δρ Γουάτσον. Δύο φαινομενικά ετερώνυμοι άνθρωποι
μεταξύ τους, μα απόλυτα ταιριαστοί. Ο δημοσιογράφος Ρουλεταμπίλ, είναι ένας
καταπληκτικός χαρακτήρας, με ασύγκριτο ένστικτο, αστυνομική διαύγεια, εξαίσια
αντίληψη και ιδιαίτερες ευαισθησίες.
Παρά την οξυδέρκεια του και τις ουσιαστικές παρατηρήσεις του, είναι
σεμνός, και αφουγκράζεται κάθε άποψη. Βαθιά ανθρώπινος, νιώθει την ανάγκη να
προστατέψει το θύμα και οι παιδικές θύμησες τον κατακλύζουν. Μια ασύγκριτη
φυσιογνωμία, που δένει έξοχα, με τον χαμηλών τόνων συνοδοιπόρο του. Όλοι οι
χαρακτήρες έχουν δομηθεί με περισσή λεπτομέρεια έτσι ώστε να είναι και αθώοι
και ένοχοι, συμπαθείς και αντιπαθείς. Και φυσικά κάθε ασήμαντη πληροφορία
διαδραματίζει το ρόλο της, και προκαλεί εκπλήξεις.
Ένα καθαρόαιμο αστυνομικό
μυθιστόρημα, όπου η αλήθεια αλλάζει προσωπεία συνεχώς, εκτοξεύοντας την αγωνία
στα ύψη και προσφέροντας με δεξιοτεχνία ένα ταιριαστό φινάλε...
ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ